Waarom worden bewoners nauwelijks of nog in geringe mate betrokken bij het maken van woningbouwplannen? Bewoners zijn juist de experts!

Wie participeren er nu?

In 2013 las Willem-Alexander in de troonrede de woorden van het kabinet voor waarin iedereen deel moest nemen aan de samenleving en zijn steentje kon en moest bijdragen aan haar welvaren. De ‘participatiesamenleving’ zag het licht.

Dit idee werd niet met open armen ontvangen. Het voelde voor veel mensen als een extra bezuiniging. Enkele jaren na het introduceren van de ‘participatiesamenleving’ blijft er kritiek. Als een bewoner met een goedbedoeld idee of initiatief komt, wordt dit nog te vaak niet serieus bekeken of meegenomen.

Van het kastje naar de muur

Veel bewonersinitiatieven ondervinden weerstand vanuit het stadhuis en de bestuurskamer van de woningcorporatie. Als een initiatief, in de ogen van professionals, te veel moeite kost of het niet past bij de (bestuurlijke) ideeën, zijn er genoeg regels, procedures en argumenten die ervoor zorgen dat de bewoners kunnen worden ontmoedigd.

Wat de initiatiefnemer ook doet, welke argumenten hij ook aanhaalt, hoe vaak hij ook met goede moed en een mapje onder zijn arm het stadhuis in- en uit wandelt, als het initiatief niet past in de visie van de bestuurders of wanneer het andere belangen in de weg lijkt te zitten, is de kans groot dat de initiatiefnemer meer tegenwerking dan medewerking zal ondervinden.

Het is lastig voor de bewoners, ambtenaren en woningcorporaties om in te zien hoe ze elkaar effectief kunnen versterken.

Iedereen heeft verstand van wonen.

Toch vragen wij ons af waarom de gemeente en woningcorporaties niet vaker echt naar de bewoners luisteren. Zij zijn de expert in hun woonomgeving! Het is niet lastig is om binnen gestelde randvoorwaarden met de bewoners een plan te maken. Bewoners begrijpen echt wel dat niet iedereen een zwembad in de tuin kan hebben. Of dat winkelvoorzieningen alleen haalbaar zijn wanneer er ook genoeg klanten zijn.

Als bewoners met elkaar en met professionals aan tafel hebben gesproken, op basis van gelijkwaardigheid en met kennis van de vraag en de kaders, dan begrijpen bewoners ‘zelfs’ dat een plan de uitkomst is van compromissen. Anders dan bij politieke processen, gaat het om compromissen van henzelf in dialoog met andere bewoners, gebruikers en professionals. Het is onze ervaring dat een goed voorbereid participatieproces heel goed zal slagen. En er voor zorgt dat bewoners zich betrokken en verbonden voelen met de plannen.

ISMaatwerk zorgt voor deze verbinding. Samen met de overheid, woningcorporaties en de bewoners wordt een plan opgesteld binnen de gestelde randvoorwaarden. Er wordt vanuit beide partijen gekeken wat er mogelijk is. Op basis hiervan wordt een plan samengesteld waar de bewoners en de gemeente/woningcorporatie trots op zijn en zich mee verbonden voelen.